เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร

ไดอารีกับความทรงจำของวันวาน

ฉันมีเพื่อนคนหนึ่งที่สนิทมาก ชื่อ ด.ญ.ศุภานัน ตาแสง ชื่อเล่นชื่อมิว เป็นเพื่อนที่สนิทกันตั้งแต่ ชั้น

ประถมศึกษาปีที่ 5-6 ศึกษาอยู่ที่โรงเรียนเมืองสมุทรสงคราม แต่ตอนนั้นยังไม่สนิทกันมากเป็นแค่เพื่อน

ที่รู้จักกันเฉยๆ ตแต่พอเข้าสู่ชั้นมัธยมศึกษา ที่โรงเรนียนถาวรานุกูล ก็เริ่มรู้จักกันมากขึ้น เพราะว่าได้มา

อยู่ห้องเดียวกันกลุ่มเดียวกัน ชั้นมัธยมศึกษาปีทีที่ 1 เทอมแรก ยังไม่สนิทกันมากเพราะในกลุ่มของฉันมี

เพื่อน ชื่อ ปู ดรีม เทียน และฉัน ชื่อ ออม มาสนิทกันแต่ แล้ว มิวก็เข้ามาสนิทด้วยทำให้รู้จักกันมากขึ้น

และมิวเป็นเพื่อนที่ดีมาก ช่วยเหลือทุกอย่าง งานอันไหนที่อาจารย์ที่สั่งนานแล้ว มิวก็จะเป็นคนคอย

เตือน นับว่าเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเวลาเหงา ชวนไปว่ายน้ำก็ไปด้วยกันไปร้องคาราโอเกะก็ไปด้วยกันเวลา

เรามีแฟน มิวก็จะเป็นเพื่อนที่คอยเตือนว่าทำแบบนี้ไม่ควร มีการบ้านก็ช่วยสอนตลอดนับเป็นเพื่อนที่ ดี

ที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้เพราะเพื่อนบางคนมักมีนิสัยเห็นแกตัว เช่น เวลาครูแจกใบงานจะมีใบนึงเรียบใบ

นึงยับเพื่อนบางคนก็จะเอาแผ่นที่ยับมาให้เราแต่มิวซึ่งเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด มักจะเลือกแต่สิ่งดีๆให้กับเราให้

มากที่สุด และประสบการณ์ดังกล่าว คือไดอารีกับความทรงจำของวันวานของฉัน ....   :)